Peppi
Het baasje van Peppi is ten einde raad, de enige optie voor haar geliefde kater is een herplaatsing.
Ze hebben echt alles geprobeerd om de band met zijn zus Kokki te herstellen, maar dat is niet gelukt.
Ze doet dan ook heel uitgebreid zijn verhaal: Wie is Peppi? Onze twee katten, Peppi (kater) en Kokki (kattin), zijn geboren in juni 2013 en komen uit hetzelfde nestje. In het gezin van herkomst waren er op dat moment onverwacht twee nestjes tegelijk (beide kattinnen waren net voordat ze zouden worden gesteriliseerd zwanger geworden), waardoor de eigenaar plots met 14 katten zat. Door deze situatie leefden ze de eerste vier maanden als halfverwilderde katten. Peppi en Kokki waren in die hele bende onafscheidelijk. Vandaar dat ik ze samen in huis genomen heb. Ze zijn bij mij komen wonen op 1 oktober 2013. Peppi is vrij angstig maar zoekt wel snel toenadering tot mensen, Kokki is stoer maar houdt niet zo van mensen (behalve van mij, we hebben een ongelofelijke band). Peppi schrikt snel van onverwachte bewegingen en geluiden en kijkt dan altijd naar Kokki. Als zij rustig blijft, put hij daar zelfvertrouwen uit. Omdat Peppi heel graag knuffelt (maar door zijn chronische pijn soms wel snel overprikkeld geraakt, dan is het kwestie van nabij te zijn zonder hem aan te raken, dat heeft hij heel graag) en Kokki heel veel snuffelt, noem ik ze ook wel eens Knuffel en Snuffel. Enkele jaren geleden zagen we dat Peppi precies pijn leed en zijn we met hem naar de dierenarts gegaan. Bleek dat hij een geknelde zenuw heeft in zijn achterhand. Sindsdien gaven we hem dagelijks pijnmedicatie. Tot voor kort was dit Onsior, maar omdat hij last begon te krijgen van zijn maag en veel overgaf, zijn we in augustus naar de dierenarts geweest. Hij heeft toen een cortisonespuit gekregen. Dat heeft zijn pijnen serieus verminderd. Sindsdien is hij ook terug veel actiever en speelser. Wanneer we toch nog pijnsignalen zien, kunnen we hem ook gabapetine bijgeven. Dat is echter geen diergeneeskundig middel, maar een geneesmiddel voor mensen dat erg bitter smaakt. Gevolg: waarin we het ook doen, Peppi blijft het weigeren. Nu geven we hem af en toe terug Onsior bij, wanneer we zien dat de pijn hoger is. Zolang hij niet dagelijks Onsior krijgt, blijven zijn maagproblemen gelukkig uit. Het eerste wat Peppi deed toen ze bij mij uit hun draagmandje kwamen, is rollebollen op het tapijt. Zijn liefde voor het tapijt is nog altijd even groot. Hij is er verzot op. Hij is heel aanhankelijk en vraagt ook wel veel aandacht. Elke vorm van met hem bezig zijn vindt hij geweldig: aaien, borstelen, spelen, tegen hem babbelen, naar hem kijken en knipperen, hersenwerk (o.a. een balletje met snoepjes in), training, … Hij is misschien wat minder snugger dan Kokki, maar wel superlief en schattig. Hoewel hij al meer dan 9 jaar is, heeft hij echt nog trekken van een kitten. Ik noem hem soms om te lachen “onze bejaarde kitten”. Onsior geven we hem ‘met de papfles’ (zie filmpje): een halfvloeibare snack, Kitty cream, die hij graag uit de verpakking eet en niet vanop een bordje. Heel speciaal vind ik dat hij veel verschillende gelaatsuitdrukkingen heeft. Hij heeft echt veel expressie in zijn gezicht. Je ziet hem regelmatig nadenken voordat hij iets doet: daar neemt hij dan alle tijd voor. Peppi heeft in vergelijking met zijn zus ook altijd veel meer tijd nodig om aan iets nieuws te wennen: een nieuwe krabpaal, een nieuw mandje … Zo heeft hij zijn nu favoriete mandje dat boven op de boekenkast staat meer een half jaar lang links laten liggen. Elke ochtend, als ik ontbijt, doe ik dit in een zetel met een dekentje op mijn uitgestrekte benen. Daar komt hij op liggen (zonder dekentje komt hij niet op de schoot liggen, hoe zachter hoe beter). Dan geef ik hem een ‘koffiemassage’: ik ga met mijn kopje, dat warm is door de koffie erin, over zijn hele lichaam. Dit vindt hij zalig (vergelijkbaar met een hot stone massage) en is ideaal voor zijn pijn. Hij houdt er ook van om eerst te melktrappelen op een zacht fleecedekentje vooraleer hij bij je komt liggen. Meestal vindt hij het niet zo fijn om op de schoot te liggen (tenzij voor de koffiemassage ), maar hij komt wel graag zo dicht mogelijk tegen je aanliggen. Ook ligt Peppi graag op de leuning van de zetel of bovenop de zetel, vlakbij je hoofd. Peppi kan lang in je ogen kijken. In kattentaal komt dit agressief over, maar hij is zich daar niet van bewust. Hij bedoelt het niet agressief. Hij vindt het heel leuk dat je dan tussendoor traag met je ogen knippert. Dat schept een band. Peppi ligt ook graag met zijn voorpoten op een ‘toog’ en ligt graag in ‘holletjes’: hij wringt zich dan tussen enkele kussens of een klein hoekje van de zetel; dat geeft hem een gevoel van geborgenheid, denk ik. Als hij ligt te slapen, lijkt Peppi op Superman: een pootje naar voren gestrekt. Heel schattig. Peppi houdt ervan om de buitenlucht op te snuiven. Hij ligt graag in de deuropening naar het terras of naast een open raam. Hij is ook vaak op ons terras, waar hij graag zit en kijkt naar alles wat onder hem op straat beweegt. Als hij het geluid van een duif hoort, wordt hij helemaal wild. Hij jaagt ook graag op vliegen en eet die dan met smaak op (extra proteïnehapje ). Om de buiten naar binnen te brengen (we wonen op een appartement op de derde verdieping) brengen we soms eikels of kastanjes mee om mee te spelen. Dat vond hij leuk als hij jonger was, maar de laatste jaren niet meer. We hebben ook een kattententje, waar we het kussen hebben uitgehaald en de bodem vullen met gevallen bladeren uit het bos. Vooral als de zon erop schijnt gaat hij graag in zijn ‘bosje’ liggen. Om te spelen vindt hij vanuit een hinderlaag aanvallen erg leuk. Zo hebben we speciaal over ons salontafeltje een doek gehangen waarachter hij zich schuilhoudt. Als je dan met een hengeltje erlangs beweegt, schiet hij er plots onder vandaan. Hij zoekt ook graag in holletjes (onder dekens, de mat, …). Speeltjes die geluid maken vindt hij helemaal niet leuk, daar is hij bang van. Hij knuffelt graag met catnipkussentjes, maar houdt niet van valeriaan of matabi. We zetten ook vaak vers kattengras. Daar is hij verzot op. Maar houd er dan wel rekening mee dat hij daarna braakt. Elke avond na het avondeten maakt Peppi een wandelingetje in het trappenhuis. Dan ligt hij te rollebollen en wil hij overstelpt worden met aaitjes en knuffels. Peppi is erg voedselgemotiveerd, maar soms wel kieskeurig. Wat hij de ene dag lekker vindt, kan hij op een andere dag weigeren. Voor zijn voeding krijgt hij steeds hetzelfde: als droge brokken Royal Canin veterinary diet hypoallergenic (onze dierenarts raadt als alternatief ook Royal Canin veterinary diet intestinal moderate calories, Royal Canin veterinary diet sensitivity control en Royal Canin veterinary diet ANallergenic hebben om zijn maag te sparen) en als natvoer Almo nature atlantische tonijn. Soms krijgt hij ook Almo nature kip-penborst wat hem af en toe smaakt. Andere voeding wil hij niet. Wat snacks betreft wisselen we af en proberen we van alles uit. Wat Peppi niet mag krijgen, zijn van die zachte sticks, want hij moet daar steevast van overgeven. Een tijdje geleden hebben we superlekkere snacks ontdekt, die Peppi en Kokki àltijd wel lusten: Boomy (vooral de sushi chicken & fish!). Peppi is een stevige jongen, maar dat is vooral iets genetisch. Zijn andere nestgenoten zijn veel zwaarder dan hij (Kokki is hierin een uitzondering). Als kattenbakvulling gebruiken we Canada Style Kattenbakvulling – Sensitive (zonder parfum). Als we een geschikt gezin voor hem vinden, geven we met plezier alles mee dat zijn herplaatsing kan verge-makkelijken en waardoor hij zich sneller thuis zal voelen: – zijn favoriete kattenbak en matje; – zijn favoriete speeltjes; – zijn favoriete mandje; – zijn favoriete krabpaal; – een dekentje met zijn geur; – zijn tentje (kan je een laag gevallen bladeren in doen, vindt hij super!); – zijn ‘papflessen’ (Kitty cream) en pijnmedicatie
Wil je hem graag eens komen bezoeken?
Lees onze adoptievoorwaarden en vul zeker onze vragenlijst in: